PARAFIA PW. ŚW. WOJCIECHA I ŚW. KATARZYNY
Kościół Świętego Wojciecha i Świętej Katarzyny – Boluminek
Wieś Boluminek pojawia się w przekazach źródłowych, datowanych na początek XV wieku, jako własność rycerska, zaś sama parafia po raz pierwszy wzmiankowana jest w roku 1445.
W 1588 roku został wzniesiony w miejscowości nowy kościół, który w 1647 roku uległ jednak zniszczeniu. W 1667 roku postawiono kolejną, drewnianą świątynię, którą w latach 1755- 1777 zastąpiono obecnym późnobarokowym kościołem św. Wojciecha i św. Katarzyny. W latach 1909 -1910 świątynia została znaczni rozbudowana o transept, nowe prezbiterium z zakrystiami i wieżę od strony zachodniej. Wieży nadano styl neogotycki z hełmem zwieńczonym krzyżem, natomiast transeptowi neobarokowy. Z pierwotnej budowli zachowała się jedynie nawa na rzucie prostokąta. Pierwotna elewacja zachowana jest częściowo, przesłonięta wieżą i dzielona pilastrami. Budynek jest orientowany, murowany z cegły, otynkowany i jednonawowy. Pod koniec XVI wieku Boluminek został włączony jako filia do parafii w Ostromecku, lecz w 1859 roku na mocy umowy między Kurią Diecezjalną w Pelplinie, a dziedzicem majątku ostromeckiego odzyskał on samodzielność.
Wnętrze budowli kryje drewniane sklepienie kolebkowe, ozdobione barwnymi polichromiami. Na szczególną uwagę zasługuje łuk tęczowy z malowanymi postaciami aniołów. W absydalnym prezbiterium znajduje się rokokowy ołtarz główny z drugiej połowy XVIII wieku z obrazem Ukrzyżowania z XVIII wieku oraz figurami apostołów i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z koło 1500 roku, w centralnej części nastawy. W ołtarzach bocznych odnajdujemy obrazy przedstawiające Chrystusa i Matkę Boską, choć na wyjątkową uwagę zasługują rzeźby św. Barbary i św. Józefa z drugiej połowy XVIII wieku, a także obraz św. Jana Nepomucena. Zachowała się ponadto klasyczna ambona z połowy XIX stulecia oraz niezwykła chrzcielnica datowana na XVII wiek. Ponad wejściem wznosi się drewniana empora chóru z dwoma późnogotyckimi popiersiami niezidentyfikowanych papieży z I połowy XVI wieku. W emporze natomiast mieszczą się organy zbudowane w roku 1910 przez bydgoską firmę organmistrzowską Paula Voelknera. W oknach świątyni znajdują się, bardzo interesujące witraże, wykonane z niezwykłą pieczołowitością, jak choćby z postacią św. Wojciecha z 1909 roku. Całość dopełniają piękne, malowane sceny Drogi Krzyżowej, umieszczone na bocznych ścianach kościoła.
Funkcję proboszcza w parafii św. Wojciecha i świętej Katarzyny pełni obecnie ks. kanonik Tadeusz Myszk.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – Dąbrowa Chełmińska
Dąbrowę Chełmińską wzmiankowano po raz pierwszy w 1285 roku, od 1418 roku znajdowała się w rękach zakonu krzyżackiego, a od 1505 roku stała się własnością biskupów chełmińskich. Współczesną świątynię wzniesiono we wsi na przełomie XIX i XX wieku jako zbór protestancki. Po zakończeniu II wojny światowej i wysiedleniu ludności niemieckiej, budynek zamieniono na kościół rzymskokatolicki. Od 1948 roku jest on siedzibą filii parafii w Boluminku. Jest to neogotycka świątynia murowana z cegły, z otynkowanymi blendami oraz pasami gzymsów wieńczących ściany korpusu i wieży. W ścianie frontowej wtopiona jest prostokątna, czterokondygnacyjna wieża, z wysokim, namiotowym hełmem zwieńczonym krzyżem.
Wnętrze kryje sklepienie kolebkowe z bogato malowanymi ornamentami. W centrum prosto zamkniętego prezbiterium znajduje się neogotycki ołtarz z ozdobną nastawą, której główny element stanowi obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Poniżej umieszczono proste tabernakulum z chrystogramem. Nieco dalej, w części nawowej odnajdujemy dwa małe ołtarze boczne z wizerunkami Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W emporze chóru stoją zaś organy zbudowane ok. 1910 roku przez firmę organmistrzowską Paula Voelknera.
