1. Bóg nie chce śmierci grzesznika, ale żeby się nawrócił i miał życie wieczne – to wezwanie, które płynie z dzisiejszej liturgii słowa, powinno nas mobilizować do przemiany życia.
1. Dzisiejsza liturgia słowa Bożego przypomina nam, że nagrodę za wykonaną pracę w życiu doczesnym daje nam Bóg. Nie do nas jednak należy ocena pracy naszej i naszych bliskich. To Bóg ją ocenia i wyznacza nagrodę. Czy podejmując rozmaite działania w swoim życiu, podejmujemy je po to, aby Bogu się podobały?
1. W Modlitwie Pańskiej mówimy: „i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. To wezwanie modlitewne zawiera także liturgia słowa dzisiejszej niedzieli. Utwierdzeniem w takim nastawieniu mają być dla nas słowa św. Pawła z Listu do Rzymian: „Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie; jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana”. Wszelką więc odpłatę za popełnione przeciw nam grzechy powinniśmy pozostawić Bogu. Czy jednak tak żyjemy?
1. Kościół jest wspólnotą ludzi zarówno świętych jak i grzesznych, stąd potrzeba, aby wzajemnie umacniać się w wierze, na co zwraca uwagę dzisiejsza liturgia słowa. Jedną z form umacniania w wierze jest upomnienie braterskie, o którym wspomina już prorok Ezechiel, a któremu nową formę nadaje Jezus Chrystus. Stopniując upomnienie: najpierw w cztery oczy, później wobec jednego lub dwóch świadków, a ostatecznie wobec Kościoła. Stosowanie tego Chrystusowego nakazu jest potrzebne również i dziś; czy jednak mamy odwagę, aby upomnieć swojego brata?
1. Chrystus w dzisiejszej liturgii słowa określa, kto może nazywać się Jego uczniem. „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie”. Czy więc jesteśmy Jego uczniami?
1. Chrystus przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie powołał Kościół, dla jego umocnienia zesłał Ducha Świętego, ale jego kierowanie przekazał św. Piotrowi. To na jego wierze, jak na skale, oparł funkcjonowanie wspólnoty zbawienia.
1. Uroczystość dzisiejsza, oprócz sensu teologicznego, w dziejach naszej Ojczyzny zawiera głęboki sens patriotyczny. Najpierw więc Najświętsza Maryja Panna,
1. Bóg powołuje każdego człowieka do osiągnięcia zbawienia i wspiera na tej drodze łaską sakramentów. Doskonale jednak wiemy, że wielu spośród nas ciągle nie może jeszcze Boga odnaleźć, błądząc na drogach i bezdrożach życia ludzkiego.
1. Święty Paweł w dzisiejszej liturgii słowa stawia nam pytanie: co nas może odłączyć od miłości Boga? Na to pytanie odpowiedź jest prozaicznie prosta: możemy się sami odłączyć od miłości Boga.
1. Dzisiejsza ewangelia ukazuje nam Chrystusa głoszącego słowo Boże, uzdrawiającego i troszczącego się o ludzi głodnych na pustkowiu. Ten obraz, przedstawiający Chrystusa powinien nam, ludziom współcześnie żyjącym, uświadomić, że człowiek potrzebuje czegoś więcej niż tylko działalności charytatywnej. Bowiem wiara zrodzona ze słuchania słowa Bożego daje nadzieję na uleczenie człowieka z jego słabości, a pokarm eucharystyczny, pozwala nam zwalczyć towarzyszący nam głód Chrystusa.
1. Czas wakacji to okres, w którym podejmujemy różnego rodzaju poszukiwania, poczynając od ciekawych miejsc, poprzez ciekawych ludzi, ale znaleźć chcemy prawdziwy skarb. Do takiego działania zachęca nas również i dzisiejsza liturgia słowa.
1. Kontynuując rozważania dotyczące obsiewania naszych serc słowem Bożym – które znajdujemy w liturgii słowa – dziś dochodzimy do momentu, w którym uświadamiamy sobie, że sensem zasiewu jest zebranie dobrego plonu. Potrzeba więc zadać sobie zasadnicze pytanie: jaki plon przynosi zasiana w moim sercu wiara?
1. Trwające na polach żniwa pobudzają nas do refleksji dotyczącej naszej wiary i życia. Zwłaszcza, że dzisiejsza liturgia słowa ukazuje również obraz żniw. Zadajmy więc sobie pytanie: jak z tą naszą wiarą jest? Jakiego rodzaju glebą jest nasze serce?
1. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążenie jesteście, a Ja was pokrzepię”. Po trudach całorocznej pracy człowiek szuka miejsca, gdzie mógłby odpocząć, najlepiej w miejscu ustronnym, gdzie cisza i spokój. Chrystus jednak zwraca uwagę, że to nie wystarczy, gdyż demony codzienności i tam mogą nas dopaść. Jedyne pokrzepienie można znaleźć tylko u Chrystusa, patrząc na otaczającą nas rzeczywistość oczami Bożymi, które dają ukojenie dla duszy.
1. Dzięki męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa stajemy się Jego uczniami. A przez przyjęcie chrztu stajemy się nowymi ludźmi – świadkami Chrystusa. Świadectwo to wymaga od nas jednak nie tylko teoretycznej wiedzy, ale przede wszystkim życia jako uczeń Chrystusa. Wtedy bowiem do nas będą odnosiły się słowa Chrystusa: „Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje”.
Niedziele i święta
Dąbrowa 7.30, 10.30
Boluminek 9:00, 12:00
Dni powszednie i święta zniesione
Wiosna, lato
Dąbrowa 17.30
Boluminek 19:00
Jesień, zima
Dąbrowa 17.30
Boluminek 16:00
Od poniedziałku do soboty
po każdej Mszy Św.
Niedziala - nieczynna
Sakramentu Chrztu Świętego
Udzielamy w III Niedzielę miesiąca
o godz. 12.00
Bank Spółdzielczy w Bydgoszczy.
Oddział w Dąbrowie Chełmińskiej
51 8142 1017 0206 9403 2000 0001